کتاب بما هو کتاب
به قلم: علی عسگری
در طول تاریخ از نظر فیزیکی ظرفیت‌های شناختی جسم انسان تغییر چشم‌گیری نکرده‌است؛ در حالی که چیزی که انسان قرار است بشناسد پیچیده‌تر، تغییراتش سریع‌تر و حجم آن بیش‌تر شده‌است. یکی از علل این پدیده توسعه‌ی فن‌آوری بوده‌است و یکی دیگر از علل این پدیده افزایش حجم ارتباطات و اطلاعات به تبع توسعه‌ی فناوری بوده‌است.
الکی، سرمقاله-بخوانید:مقدمه- ویژه‌نامه کتاب
به قلم: علی‌اکبر غیوری
هوالمحبوب
یحتمل روزی که این ویژه‌نامه چاپ می‌شود و رایانش بُردش را دوباره هل می‌دهد روبه‌روی ستون و این شماره‌ها را روی آن می‌چیند، لابی در شلوغ‌ترین روزهای خود سر می‌کند. میان‌ترم‌ها و تمرین‌ها و کوییزها از سمتی روی سر ما ریخته. از سمت دیگر رویدادهایمان در حال شروع شدن هستند و دبیرهای اجرایی و مسئول‌های برندینگ و تیم‌های فنی و... همه با عجله کارهای خود را جلو می‌برند. بعضی‌هامان هم سر کار می‌روند و یکی دو ساعتی را در دانشکده و در کلاس‌ها هستند و بعد می‌خواهند سریع به شرکت برگردند. وسط لابی، این بُرد و این ویژه‌نامه حسابی وصله ناجور حساب می‌شود این روزها؛
واگویه‌های یک حمّال کامپیوتری برای حمّالان هم‌قطارش
به قلم: امیرحسین حاجی‌شمسایی
بِکِت چقدر خوب می‌گفت:
“Every word is like an unnecessary stain on silence and nothingness.” [1]
اما، اگر نوشتنِ کلماتِ نوشته‌شده، لکه‌ای "غیر ضروری" بر دامان سکوت و نیستی می‌گذارد، پس چرا باید دیوانه بود و به تماشای این لکه‌های ناموزون و پراکنده نشست؟ وقتی حتی برای نوشتن ضرورتی نیست و نوشتن جز آلودنی نیست، چرا باید «خواند»؟
نمی‌دانم. در حال نوشتن و آلودن دامان پاک سکوتم، اما ضرورتش را نمی‌دانم. نمی‌دانم و نخواهم دانست؛
نت‌فلیکس کاغذی
به قلم: کوثر نجفی اقدم
متنی که در ادامه می‌خوانید ترجمه مقاله‌ای با عنوان «چرا باید همین حالا binge-reading را شروع کنید» نوشتۀ Ben Dolnick در نشریه NY Times است. به عنوان کسی که معمولا وقتی کتاب خوبی زیر دستش بیفتد آن را «قورت می‌دهد» توصیه می‌کنم حداقل یک بار هم که شده پیشنهاد این متن را عملی کنید!
میانبری به بزرگ شدن
به قلم: محمد حسین اعلمی
مقدمه – سیاهه پیش رو شامل نظر و حاصل تفکرات (اگر بتوان اسمش را تفکر گذاشت) یکی از دوستان شما است از تجربیاتش از خواندن کتاب‌های مختلف، و در نتیجه به هیچ وجه علمی و موثق نیست و خود نگارنده نیز دفاع خاصی از آن ندارد! شاید بیش‌تر بتوان به آن به چشم آن حرف اولی که برای شروع یک گفت‌وگو زده می‌شود نگاه کرد، گفت‌وگویی درباره کتاب خواندن و حواشی آن، با بقیهٔ هم‌دانشکده‌ای‌های علاقه‌مند یا کنجکاو. اگر جزو یکی از این دو دسته هستید، بسم‌الله.
عامه‌پسندی
به قلم: عطیه غفارلو مقدم
به عنوان بخشی از جامعهٔ دانشجویان هرازچندگاهی درگیرِ کتابِ شریف، بهار امسال در یکی از جلسات کتاب‌خوانی شرکت کردم و در میانهٔ بحث، صحبت از رمانی بسیار قدیمی و پر تیراژ شد؛ عده‌ای که انگار حرف زدن از این رمان لکهٔ ننگی بر کارنامهٔ پر از "کامو" و "کوندرا"یشان باشد، سریعاً معترض شدند که وقت جلسه را نباید هدر بدهیم و بحث به موضوع قبلی برگشت و همان جا این سوال در ذهنم ایجاد شد که چرا در جامعهٔ دانشگاهی اطراف ما این همه جبهه‌گیری در خصوص کتاب‌های عامه‌پسند وجود دارد در حالی که بخش اعظم همین جامعه هم این کتاب‌ها را می‌خوانند؟ و چرا اساساً می‌توان عنصر عامه‌پسندی را فاکتوری منفی برای توصیف یک کتاب در نظر گرفت؟
معرفی کتاب دموکراسی یا دموقراضه
به قلم: محمدصالح سعیدی
ماجرا از اونجا شروع شد که تو اردوی معارفه، آقای پویا مصدق تو کوپۀ قطار ما افتاد. بحث شروع شده بود و از ایشون در رابطه با کتاب‌هایی که خونده بودند و موضوع‌های آن‌ها سوال می‌پرسیدم. کتاب‌های مختلفی به من معرفی کردند و یکی از اون کتاب‌ها "دموکراسی یا دموقراضه" بود. من کلآ کتاب کم می‌خونم و خب این کتاب دقیقاً در همون زمینه‌ای که می‌خواستم بود و همچنین متن پیچیده و مبهمی نداشت و اکثراً از طنزهای خفیف اجتماعی-سیاسی هم استفاده کرده بود.
عنوان کتاب: خرده‌عادات جیمز کلیر
به قلم: سجاد رضوانی
خیلی وقت‌ها سعی در تغییر خودمون داریم، ولی هیچوقت شروع نمی‌کنیم. بعضی وقت‌ها هم با اینکه شروع کردیم ولی زندگی فعلیمون اجازۀ عوض شدن و استمرار در هدف رو به ما نمی‌ده. تصور عوض نشدن تو خیلی‌هامون نهادینه شده. کتاب خرده‌عادات جیمز کلیر سعی داره این باور غلط رو از ذهن‌هامون پاک کنه. آقای کلیر در این کتاب به موضوعات کوچکی اشاره می‌کنه که در عین سادگی بسیار پراهمیت‌اند: ساده‌ترین عادات روزانه. کتاب در ابتدا سعی در ایجاد این باور داره که عادات کوچک نقش بزرگی در زندگی ما دارند. یا به قول کتاب کیفیت زندگی ما وابسته به عادات ما است و نه اتفاق‌های لحظه‌ای یا به گفتۀ بعضی‌ها شانسی که یک بار در خونۀ آدم رو می‌زنه.
معرفی کتاب " انسان‌ها هیچ جا خانه نمی‌شود" از مت هیگ، ترجمه گیتا گرکانی
به قلم: مهسا دلیرروی‌فرد
«در یک غروب مرطوب جمعه، پروفسور اندرو مارتین، استاد دانشگاه کمبریج بزرگ‌ترین معمای ریاضی جهان را حل می‌کند. بعد ناپدید می‌شود. انسان‌ها داستان اوست.»
فرض کنید یک مسئله وجود داشته باشه که اگه حل بشه، سیر عظیمی از پیشرفت‌ها در زمینه‌های مختلف رو به دنبال داشته باشه.
خلاصه کتاب: گاو خونی
به قلم: علی قربان‌پور و حسین علی‌بابایی
راستی هر کسی آرزویی داشت و پس من هم آرزویی داشتم و از خودم پرسیدم آرزوی من چی بود و به خودم گفتم آرزوی من این بود که پدرم
آرزوی من این بود که پدرم
آرزوی من این بود که پدرم می‌مرد. وحالا که مرده بود، هیچ آرزویی نداشتم.
