بیایید یک بازی دسته جمعی انجام دهیم: فرار از نقطه‌های کانونی!
به قلم: محسن محب‌زاده
ما هر روز، آگاهانه یا ناخودآگاه، بازی‌های زیادی انجام می‌دهیم. از بازی‌های کودکانه‌ای که گاهی در رفتارمان ظاهر می‌شوند گرفته تا انتخاب مسیر درست‌تر برای سرمایه‌گذاری زمان، انرژی یا پول. در تمام این بازی‌ها مسئله‌ی سود و زیان ما و دیگران در میان است. به همین دلیل، در بسیاری از این بازی‌ها اینکه بقیه چطور فکر می‌کنند بسیار مهم می‌شود. اگر همه فکر کنند که قیمت یک کالای داخلیِ دارای بازار آزاد در ماه آینده بالا خواهد رفت، این اتفاق حتما خواهد افتاد. برعکس، اگر به خاطر پیش‌بینی ازدحام مسافران، همه از بازدید جنوب در ایام نوروز صرف نظر کنند، این زمان احتمالا بهترین زمان برای سفر به جنوب خواهد بود. اما اگر همه یک لایه بیشتر فکر کنند، همه چیز برعکس می‌شود! به این باور‌های حداکثری «نقطه کانونی» (focal point) میگویند. شاید آدم‌ها خیلی پیچیده فکر نکنند اما از آنجا که ما شریفی هستیم بیایید ببینیم ما چقدر پیچیده فکر می‌کنیم!
فرض کنید در یک روز کاملا عادی وارد سلف می‌شوید تا در یکی از ۱۰ محلی که قرمه‌سبزی توزیع می‌شود منتظر بایستید. متنها به خاطر شرکت در این بازی از قبل تصمیم خود را گرفته‌اید. با توجه به اینکه بقیه نیز در این بازی شرکت خواهند کرد و آنها نیز صف خود را از قبل انتخاب کرده‌اند، شما کدام صف را انتخاب می‌کنید؟
صف برنده، صفی است که کم‌ترین تعداد انتخاب را دارد و زود‌تر قرمه‌سبزی خواهد گرفت. پاسخ خود را از طریق لینک زیر ارسال کنید (برای پاسخ وارد حساب گوگل خود شوید.) تا دو هفته آینده هر چقدر می‌خواهید پاسخ خود را تغییر دهید.
انگیزه‌ی شما برای شرکت در این بازی، حس خوبِ درست حدس زدن است! نتایج بازی در شماره‌ی بعدی یا در کانال نشریه منتشر خواهد شد.
