اگر از کسی بپرسیم «هدف از رفتن به دانشگاه چیست؟»، به احتمال خیلی بالایی جوابی مشابه «درس خواندن و یادگیری» خواهیم گرفت. یکی از مهم‌ترین اهداف دانشگاه، تربیت و آماده‌سازی افراد برای کار، و یا ادامهٔ تحصیل در رشته‌شان است. سیستم آموزشی دانشگاه، مهم‌ترین نقش را در رسیدن به این هدف ایفا می‌کند. بنابراین لازم است که سیستم آموزشی، علاوه‌بر انجام هر چه بهتر وظیفهٔ خود، برای کاهش تأثیرات نامطلوب نیز تلاش کند. ناگفته نماند که ما دانشجویان نیز در این میان وظیفه‌ای داریم. همهٔ ما، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، روی این سیستم تأثیر می‌گذاریم، و حتی بعضی از ما عضوی از این سیستم هستیم.
هر کدام از ما، ۲ الی ۷ سال از زندگیمان را در این دانشگاه سپری می‌کنیم و به صورت روزانه با این سیستم سروکار داریم. پس از فارغ‌التحصیلی نیز اثرات و نتایج آن را تا سال‌ها احساس خواهیم‌کرد. لذا آگاهی از نکات مثبت و منفی موجود در سیستم آموزشی دانشگاه، و تلاش برای ارائه‌ی راه‌کار و رفع آن‌ها بسیار مهم است. از این رو تصمیم گرفتیم در این شماره از رایانش، نگاهی بر سیستم آموزشی و به طور خاص سیستم آموزشی دانشکدهٔ کامپیوتر داشته باشیم و از جنبه‌های مختلف آن را بررسی کنیم.
